Teambuildingstango

Gesproken:

Zelfs de stoffigste kantoren lucht men eens per jaar,
dan mag het personeel op teambuilding met elkaar.
Want om dichter bij elkaar te komen staan,
moet je samen door de zelfde hel heen gaan.

Gezongen:

O jij….
Dans jij de teambuildingstango met mij.
Jij gaat er komen, want jij houdt van mij.
En samen houden wij van ons allebei.
O jij….
Dans jij de teambuildingstango met mij.
Jij gaat er komen, want jij houdt van mij.
En samen houden wij van ons allebei.

Vingerverven, kanovaren, of langs de kroegen hossen
Fierljeppen, bergbeklimmen, of toch maar kant gaan klossen.
Puzzeltochten, bodypainten, pottenbakken of paintball.
Op de fiets of op de steengril, niets is ons te dol.

Naar de golfbaan, naar de cartbaan, of lekker skippyballen.
We lopen op het wad of op de wallen met z’n allen.
Laiserquesten als de beste, bowlen ons er wel doorheen.
Waterfietsen, waterskiën, watertrappen als geen een.

O jij….
Jij danst de teambuildingstango met mij.
Jij gaat er komen, want jij houdt van mij.
En samen houden wij van ons allebei.
O jij….
Jij danst de teambuildingstango met mij.
Jij gaat er komen, want jij houdt van mij.
En samen houden wij van ons allebei.

Wij vullen elkaar voorddurend goed aan.
Daarom kunnen wij ook als duo bestaan.
Wij zullen er komen, we hebben een doel,
‘It takes two to Tango’ is wat ik bedoel.

Wie niet mee doet met dit uitje, die kan het verder schudden.
Je behoort je te gedragen, als een schaap binnen de kudde.
Met zijn allen op survival, modder staat je aan de nek.
Of een stropdas macrameeën, is ook helemaal te gek.

O jij….
Jij danst de teambuildingstango met mij.
Jij gaat er komen, want jij houdt van mij.
En samen houden wij van ons allebei.
O jij….
Jij danst de teambuildingstango met mij.
Jij gaat er komen, want jij houdt van mij.
En samen houden wij van ons allebei.

Vroom en Dreesman, Koot en Bie en Samson en Gert
Laural en Hardy, Ot en Sien en Ernie en Bert
Jip en Janneke, Kanis en Gunnink en Jansen en Janssen. 
Blijven duo’s, omdat zij ook, deze Tango dansen.

Laten we hopen dat het ons niet zo beroerd zal vergaan 
Als Bassie…..en Adriaan.

tekst: De heren Van de Burgt, 2004
muziek: Bert König
choreografie: Rhea Bogaart